1907- Το πρώτο Υβριδικό: Mercedes Mixte

1907- Το πρώτο Υβριδικό από την Daimler: Mercedes Mixte

Το πρώτο υβριδικό όχημα, που φτιάχτηκε από την Daimler-Motoren-Gesellschaft, παράχθηκε στην Βιέννη. Από το 1906 η Βιεννέζικη έκδοση τ:hς Allgemeine Automobil -Zeitung (ΑΑΖ) ανακοίνωσε την άφιξη τ;yυ Mercedes Mixte μέσα στην επόμενη χρονιά. Το 1907 το αυτοκίνητο απέσπασε μια ακόμη πιο σημαντική στήριξη από τον βιομηχανικό τύπο: “Το “Mixte” είναι το νέο, ιδιαίτερο προϊόν τής εταιρείας Mercedes για αυτή την περίοδο”, έγραψε η ΑΑΖ, προτείνοντάς το στον “ώριμο οδηγό, ο οποίος κοιτάζει μπροστά προς νέες οδηγικές απολαύσεις με το μικτό αυτοκίνητο”.

Η μηχανολογία τού οχήματος βασίστηκε στο σύστημα Lohner-Porsche. Ο Ferdinand Porsche, τεχνικός διευθυντής τής Daimler-Motoren-Gesallschaft από το 1906, είχε βελτιώσει περισσότερο μια δική του ανάπτυξη και την συνδύασε με έναν κινητήρα εσωτερικής καύσεως για το Mercedes Mixte. Η ΑΑΖ είχε ήδη περιγράψει τον πρόδρομο τού Mercedes Mixte, το 1902, ο οποίος φτιάχτηκε από τον Porsche. Το “Mercedes-Lohner-Porsche” κατασκευάστηκε από τον Lohner με διαφορετικές αποδόσεις για την μηχανή τής Mercedes. Το αγωνιστικό αυτοκίνητο, που κατασκευάστηκε το 1902, χρησιμοποιώντας μια μηχανή 28 ίππων από το Mercedes Simplex, μπορούσε να λειτουργήσει και χωρίς μπαταρία ως ρυθμιστική μονάδα, λόγω τής υψηλής απόδοσης τής βενζινοκίνητης μηχανής.

Μια σύγχρονη αναφορά περιέγραψε το σχέδιο τού σειριακού υβριδικού συστήματος οδήγησης τού Mercedes Mixte: “Η κινητήρια δύναμη παρέχεται από μια βενζινοκίνητη μηχανή, που αντιστοιχεί στις μηχανές, οι οποίες χρησιμοποιούνται στα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Μαζί με την βενζινοκίνητη μηχανή υπάρχει ένα δυναμό που μετατρέπει την ενέργεια τής βενζινοκίνητης μηχανής σε ηλεκτρική ενέργεια για να διοχετεύσει ισχύ σε δυο κινητήρες έλξης, οι οποίοι, όπως οι ηλεκτρικοί κινητήρες, είναι σχεδιασμένοι ως κινητήρες τροχών….”.

Οι βενζινοκίνητες μηχανές που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν κυρίως μονάδες των 45 και 70 ίππων. Οι καθορισμοί του μοντέλου τού Mercedes Mixte αναφέρονταν στις μηχανές εσωτερικής καύσεως και όχι στην απόδοση τής ηλεκτρικής οδήγησης. Ένα δυναμό έξι πόλων είναι διαρκώς συζευγμένο με την μηχανή, διαμέσου ενός άξονα οδήγησης και ανέλαβε την λειτουργία τού τροχού. Το μαγνητικό σύμπλεγμα, το οποίο περιστρεφόταν γύρω από το δυναμό οπλισμού, δεν είχε εγκατασταθεί στερεά, αλλά μπορούσε να κινηθεί 20 cm. Κάτι τέτοιο επέτρεπε την ρύθμιση τού ρεύματος, όταν η ελκτική δύναμη έπρεπε να αλλάξει. Το δυναμό ανέλαβε την λειτουργία τού τροχού- παρόμοιο με αρκετά μοντέρνα, υβριδικά συστήματα οδήγησης. Σε μερικά αυτοκίνητα χρησίμευε ως κινητήρας εκκίνησης για τον κινητήρα εσωτερικής καύσεως. Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από την γεννήτρια μεταδιδόταν σε δυο κινητήρες κεντρικού τροχού. Οι ακτίνες συνδέονταν στο πλαίσιο στήριξης τού κινητήρα τού κεντρικού τροχού- ο κινητήρας και ο τροχός σχημάτιζαν μια μονάδα, ελαττώνοντας τις απώλειες ενέργειας, τις οποίες θα προκαλούσε η τριβή τής μηχανικής μετάδοσης ισχύος.

Στο Mercedes Mixte οι κινητήρες ήταν τοποθετημένοι στον οπίσθιο άξονα. Μερικά πυροσβεστικά οχήματα παραδόθηκαν με εμπρόσθια κίνηση, καθώς ήταν ο κανόνας για την Lohner-Porsche. Παρ’ όλο που ο Ferdinand Porsche κατασκεύασε κινητήρες, οι οποίοι κινούνταν πάνω σε δυο σφαιρικά ρουλεμάν, αισθητά πιο στενούς από ό,τι οι κινητήρες έλξης των πρώτων ηλεκτρικών αυτοκινήτων που δημιούργησε, το Mercedes Mixte και το Mercedes Electrique θα μπορούσαν εύκολα να αναγνωριστούν από τις ασυνήθιστες υποδοχές. Δημοσιογράφοι, στην έκθεση αυτοκινήτων στην Βιέννη, το 1907, προβληματίστηκαν με την αισθητική: από τη μια, εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για την επιβαλλόμενη “ώριμη ομορφιά των αυτοκινήτων της Mercedes”, αλλά από την άλλη, υπήρχε αυτό το “εξόγκωμα”, οι κινητήρες του κεντρικού τροχού στους οπίσθιους τροχούς.

Ο συνδυασμός τού κινητήρα εσωτερικής καύσεως, ως πηγή ισχύος και τού ηλεκτρικού κινητήρα, ως κύρια ώθηση, αποδείχτηκε αξιόπιστος, κυρίως στα λεωφορεία. Η ομαλή επιτάχυνση των οχημάτων και η έλλειψη των έντονα φορτιζόμενων εξαρτημάτων, όπως ο συμπλέκτης και η μετάδοση, επανέφεραν τα πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Σε συνεχή χρήση, παρ’ όλα αυτά, το Mixte ήταν ανώτερο από το ηλεκτρικό αυτοκίνητο, χάρη στο ευρύ φάσμα, που το δανείζεται από την βενζινοκίνητη μηχανή, συζευγμένη με την γεννήτρια. Για να επιδείξει την επίδοση των αυτοκινήτων παραγωγής, η Porsche ανέπτυξε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο Mixte, πριν το τέλος τού 1907. Η γεννήτρια τού αμαξιού ενισχυόταν από μια βενζινοκίνητη μηχανή 30/55 ίππων, κινητήρες τού κεντρικού τροχού με ενσωματωμένη εισαγόμενη δύναμη μετέφεραν την ηλεκτρική ενέργεια στο δρόμο. Το υβριδικό αγωνιστικό υποτίθεται ότι έπρεπε να ξεκινήσει στον Αγώνα Taunus, αλλά εκτροχιάστηκε κατά την διάρκεια των πειραμάτων και υπέστη σοβαρές ζημιές.

Η Daimler-Motoren-Gesellschaft τής Αυστρίας, που κατασκεύασε τα ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα τής Mercedes, ξεκίνησε το 1899 ως “Osterreichische Daimler Motoren Commanditgesellschaft Bierenz Fischer & Co.”. Η θυγατρική εταιρεία τού εργοστασίου τής Cannstatt Daimler διοικούνταν αρχικώς απ’ τον Paul Daimler. Στις 19 Ιουλίου 1906, ο Αυστριακός μηχανικός Ferdinand Porsche διορίστηκε τεχνικός διευθυντής. Ο Porsche είχε ήδη σχεδιάσει ένα ηλεκτρικό κινητήρα για την εγκατάσταση των υποδοχών των τροχών, το 1897 και προσάρμοσε το σύστημα για πρώτη φορά στην Lohner-Porsche τού 1900. Αυτό το αυτοκίνητο δημιουργήθηκε στα εργαστήρια τής “βιομηχανίας τού αυτοκρατορικού και αριστοκρατικού αυτοκινήτου”, τής Jacob Lohner & Co στη Βιέννη, για το οποίο ο Porsche άρχισε να εργάζεται το 1898. το 1900 το καινούριο αμάξι προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισίου.

Το 1912 η Αυστριακή Daimler-Motoren-Gesellschaft διέλυσε τους δεσμούς της με την θυγατρική εταιρεία στην Γερμανία. Η εταιρεία, που βρισκόταν στην περιοχή Neustadt τής Βιέννης, μετονομάστηκε σε “Αustro-Daimler Motoren AG” και ο Ferdinand Porsche παρέμεινε ο τεχνικός της διευθυντής μέχρι το 1923. Λόγω τής γρήγορης διαδοχής των καινοτομιών στα αυτοκίνητα με βενζινοκίνητες μηχανές, το ενδιαφέρον για τα υβριδικά οχήματα γρήγορα υποχώρησε το πρώτο τέταρτο τού περασμένου αιώνα. Για αρκετές δεκαετίες, αυτή η τεχνολογία είχε πάψει να παίζει ένα εξέχοντα ρόλο στην ανάπτυξη τού αυτοκινήτου.