1998 – Mercedes Benz E Class Hymatic

Ένα εμπορεύσιμο υβριδικό σύστημα πρέπει να μπορεί να εγκατασταθεί σε ένα υπάρχον όχημα, αν το κόστος δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό, έναντι των αυτοκινήτων με συμβατικά συστήματα οδήγησης. “Το ελάχιστο σχέδιο αλλάζει και προστίθενται μέγιστα πλεονεκτήματα” αυτό ήταν που είχε ήδη επιτευχθεί από το τμήμα Έρευνας τής Daimler-Benz, κατά την ανάπτυξη τού Mercedes-Benz E-Class Hymatic, ένα επιβατικό αυτοκίνητο τού 1998, εξοπλισμένο με ένα υβριδικό σύστημα οδήγησης.
Το Hymatic βασίστηκε σ’ ένα E-Class με 4 Matic, με αυτόματο σύστημα σύμπλεξης των τεσσάρων τροχών και βενζινοκίνητη μηχανή (150kW). Η ισχύς τής μηχανής εσωτερικής καύσεως μεταφέρθηκε στον οπίσθιο άξονα. Οι μπροστινοί τροχοί οδηγούντο από έναν ηλεκτρικό κινητήρα (26kW). Ακολουθώντας την αρχή “διαμέσου τού δρόμου” (TTR), οι αποδόσεις και των δυο μονάδων πρωτοεμφανίστηκαν μαζί στον δρόμο.

Η κατανάλωση και οι εκπομπές τού Hymatic βελτιώθηκαν περίπου 15% από το συγγενικό του μοντέλο. Αλλά ήταν ο συνδυασμός των μηχανισμών, που υποσχόταν πολλά. Βασιζόμενοι στις απαιτήσεις τής ισχύος, είτε ο ηλεκτρικός κινητήρας έπρεπε να συμπληρώσει τον κινητήρα εσωτερικής καύσεως (για προσπέρασμα και για την διαχείριση τής οδήγησης τεσσάρων τροχών) είτε μόνη της η βενζινοκίνητη μηχανή παρείχε ισχύ στο όχημα (πρότυπο μοντέλο) ή το Hymatic κινείτο μέσω τού ηλεκτρικού κινητήρα (για σύντομες αποστάσεις σε χαμηλές ταχύτητες).